නමක් නොමැති හැඟීමක්

     
කිඳුරිය :- 
ගං දෑල ඉකිබිඳින හඬ ඇසුනි දෝ 
නැතිවද ඔබ අද මා සිහිනයේ 
ඔබෙ මතකයේ සුවඳ තවරන්න ඒ සිහිනේ 
සැනසෙන්න ඉඩදෙන්න විඳගනිමින් ඒ සුවඳ

 
සඳකිඳුරා :-
නෑ මගේ රත්තරං 
සැනසෙන්නට නොදෙමි නුඹට මතකයේ සුවඳේ පමනක් 
එන්න මගේ තුරුලට 
අපි එකට එක්වී පියමන් කරමු 
අපි අපේම වූ ඉසව්වක අපි අපේම වූ මොහොතකට 
සනසවන්නම් ඔබව මා හොඳටම හති වැටෙන තුරු 
හුස්ම ගන්න අමතක වෙලා කතා කරගන්න බැරිවෙන තුරු 
සියොලඟම වෙවුලා පනනැති වෙනතුරු 
අපි අපේම චූටියෙක්ගෙන් සැනසෙන තුරු 
එතකොට අපේ මුලු ලෝකෙම වෙයි එයා

නැවුම් කුලගෙය

සිත ඇයිද මෙතරම්
නුඹ ගැනම ලොබකම්
සසරේ පුරුදුකම්
සොයා ඇවිදින්ද මම්

මහාමේරුව තරම්
ආදරේ බව දනිම්
නුඹෙ දෙපා මුල වැටෙම්
මට කුමට රජකම්

නුඹෙ පැලක කෝඩුකම්
හනිහනික දුරලම්
සඟවා බොලඳකම්
ආදරේ විඳින්නම්

කිරි සිනාවන් හැඬුම්
ඇසෙන ගෙපැලයි දිනුම්
මව් පදවි මල් දම්
පලඳවන්නද ගෙලෙහි මම්

 

පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ චම්පා අබේසිංහ විසින් පුවත්පතක පලකරන ලදුව උපුටාගන්නා ලදී

අම්මා

දස මස කුස දරා
ලේ කිරි කර පොවා
හෙලු නිල්මිනි කඳුලු
සයුරකට පෙරලිලා

හොඳ නොහොඳ පෙන්වා
මාව දිරිමත් කලා
මතු මතු අම්මේ
ඔබ බුදු වේවා

පිටු පෙරලෙන ජීවිතේ

මගේ සිතෙහි ලැගුම් ගත්තු ඒ දඟකාරී
මගේම වෙයි කියා පැතූ පැතුමන් තනිවී
නොසිතූ ලෙස හැඬවූවා මා පෙර දිනෙහී
හිතන්නෙපා මා සිත හඬවන්න ඔබ යලි

අහින්සක ලෙසයි ඔබ මගෙ දිවියට ආවේ
නොසිතූ ලෙස කිමද චන්ඩ සුලඟක් වූයේ
එපා බැලුම් ලන්නට යලි හදවතට මගේ
මම වෙන කෙනෙකුගෙ වූයේ ඔබ හැරගිය දවසේ

සොඳුරු සිහින මාලිග දිවියෙහි මා පැතුව
සුනුවිසුනු කලේ ඔබ එක මොහොතකින්ය සොඳුර
ඔබ පමා වැඩී නිවැරදි කරනට වූ වරද
මට සමාවෙන්න මන් දැන් වෙන කෙනෙකුගෙව ඇත