මේ නිසල රෑ සද එලියත් පාලුවත් තුරුලු කර
බැලිමි අහසේ දඟකරන තරු දිහා
බලාපොරොත්තුවක් සොයන්නට
ඒත් කවුරුන්හෝ කියාදෙන්න මට
මෙතරම් තරු තිබුනත් අහසේ
ඇයි මම විතරක් තනිවෙලා
ඒ වුනත් ඇසීමට කිසිවෙක් හමුනොවූ නියාවෙන්
ඇහුවා මන් හෙමීට මගේම හදවතින්
"ඇයි මම විතරක් තනිවෙලා"
ඔවු ලැබුනි මට පිලිතුරක්
කිසිදු අනුකම්පාවක් නැති
"උඹ තනිවිය යුතුයි කල වරදට දඬුවමක් ලෙස
විඳින්න එපා මේ ලෝකය
මේ ලොව අයිති නෑ ඔබ හට
පිලිතුරු දුන්නත් ඔබට
මාවත් අයිති නෑ ඔබ හට
මාව අර ඈත පෙනුනු තරු නෙතකත දුන් දවසේ
සිතුවෙ නැහැ නේද ඔබ තනිවෙයි කියා
මාවත් ඔබ ලග තියා නොගෙන දුන්නනම්
විඳවපන් දැන් ඉතින්
කදුල පමනයි ඉතිරි උඹ හට"
ඉතින් ඒ කඳුල පමනක් තුරුලු කර
ඒ තරුවේ මතකයත් රැගෙන
සමුගනිමි ලෝකයෙන්
මරනයේ උනුසුම සොයා
